benim hep imkansız aşklarım oldu..

Bir insanı çok sevmek nedir bilir misin? Bilirsin tabi soru benimki de işte... Sanırdım ki kimseler benim kadar sevemez, benim ona hissettiklerimin yanına yanaşamaz.. Sonra, gül cemalli kadın alıp da başını gidince, kimseler benim gibi ayrılık acısı çekemez sandım... Günlerce, aylarca giden sevgilinin peşinden zırlamaz, geri dönsün diye defalarca gururunu ayaklar altına almaz sandım... Yanılmışım ulan hem de çok... Geçenlerde, son mesene konuşmalarımızı okudum, meğer kedinin oynadığı fare benim yanımda halt etmiş onu anladım.. Bunu anlamam geç oldu ama iyi oldu be.. İnsana arada hatırlatılmalı geçmiş salaklıkları ki bir daha aynısını tekrarlamasın... Garip olan onca zaman benim bunu farkedemeyişim.. Hayır salak biri de değilim ama insan kalbi kaptırınca bir kere beyni devre dışı kalıyor tabi... Yalnız benim beynim uzun zaman devre dışı kaldı, bunun geleceğe yansımaları nasıl olur göreceğiz bakalım...